Ο άνθρωπος, λένε, είναι ον ανταγωνιστικό. Μιά ζωή αγωνίζεται εναντίον των ομοίων του. Αγωνίζεται να τους φτάσει, να τους μοιάσει, να τους ξεπεράσει. Αγωνίζεται να εκμεταλλευτεί και να κερδίσει από τους συνανθρώπους, αγωνίζεται να επικρατήσει στην πολιτική, στην οικονομία, στην προβολή, στην εμφάνιση, στις ερωτικές επιτυχίες. Σε όλα θέλει να είναι παραπάνω από τους άλλους. Κι αυτό του δημιουργεί ένα διαρκές άγχος. Η ζωή μας εξελίσσεται γύρω από τους στόχους της ανταγωνιστικής μας διάθεσης και λειτουργίας. Ιλιγγιώδεις ποσότητες πόρων (με τη γενικότερη έννοια) σπαταλούνται για την επικράτηση. Σκεφτείτε τους πολέμους, τις διαφημίσεις, τις εκλογικές αναμετρήσεις, για να αναφέρω μόνο μερικά είδη αγώνα ενάντια σε συνανθρώπους. Αναρωτιέμαι πόσο πιο εύκολη δεν θα ήταν η ζωή πάνω στον πλανήτη χωρίς αυτή την ανταγωνιστική λειτουργία του ανθρώπου. Χωρίς την αγωνία να βρεθούμε πιο μπροστά από τον αντίπαλο-συνάνθρωπο. Αν όλες οι δυνάμεις ενώνονταν για το κοινό καλό αντί για την επικράτηση. Σκέψεις….
- Comment
- Reblog
-
Subscribe
Subscribed
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Μουνί 
March 26, 2007 at 1:02 pm |
Η ζωή θα ήταν ευκολότερη, αλλά πολύ λιγότερο διασκεδαστική. 🙂
March 26, 2007 at 3:28 pm |
να μη σε στενοχωρήσω αλλά ….η ζωή χωρίς ανταγωνισμό θα ήτανε σούπα!!
March 26, 2007 at 7:31 pm |
Και αφού σκοτωθούν στον ανταγωνισμό τότε γράφοντε όλοι σε κλάμπ,τύπου Λάιονς,μασονική στοά,γκολφ κλάμπ,μπρίτζ κλάμπ,σκάκι κλάμπ,κλάμπ κυριών,φαν κλάμπ καλιτεχνών,κλάμπ φιλάθλων και ότι άλλο βάζει ο νούς.
Και είναι άξιο απορίας..γιατί αγαπητέ,αφού έχεις ξεσχιστεί να ξεχωρίζεις απο το κοπάδι μετά πας και μαντρώνεις την ύπαρξή σου σε άλλο κοπάδι?
Μάλλον φταίει η σχιζοφρένεια που κουβαλάς στο γονιδίωμα σου είναι η απάντηση.
March 26, 2007 at 10:59 pm |
Υπάρχει όμως και η άμιλλα? Ευγενής ή οχι….
March 27, 2007 at 1:07 am |
Χωρίς ανταγωνισμό τίποτα δεν θα πήγαινε μπροστά.
March 27, 2007 at 1:35 am |
Συμφωνω αθεοφοβε.Ο ανταγωνισμος ειναι αρχεγονο ενστικτο,ειναι αυτο το ενστικτο που μας εβγαλε απο τις σπηλιες και ζουμε τωρα σε μαιζονετες!Τελικα σε αυτο ωφειλουμε την εξελιξη μας. (καποια αλλα ειδη που δεν το ειχαν εξαφανιστηκαν ).
March 27, 2007 at 7:40 am |
>Σε όλους/ες: Φαίνεται να συμφωνείτε, σχεδόν όλοι, ότι ο ανταγωνισμός είναι καλό πράγμα και να διαφωνείτε με μένα. Αλλά, σκεφτείτε ότι πέραν από την ψυχολογική διέγερση που παράγει ο ανταγωνισμός, παράγει και πάμπολα καταστροφικά αποτελέσματα. Η εξέλιξη δεν θα έλεγα ότι οφείλεται στον ανταγωνισμό (όχι μόνο, τουλάχιστον) αλλά στην επιθυμία του ανθρώπου να βελτιώσει τη ζωή του. Κι όσο για τις μαιζονέτες δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι είναι πρόοδος. Ας σκεφτούμε μόνο πόσα δέντρα έχουν κοπεί και πόσο χώμα τσιμεντώθηκε ή ασφαλτώθηκε για να χτιστούν οι …”πολυτελείς μαιζονέτες” των (κάποτε πράσινων) προαστίων!
March 27, 2007 at 12:50 pm |
Μα εφόσον υπάρχει τόσος ανταγωνισμός, σε ποια συνισταμένη θα ορίσεις το κοινό καλο;
March 27, 2007 at 1:13 pm |
Με έχεις πιάσει. Αν και είμαι η εξαίρεση. Αυτό εξηγεί το ότι αν και πάντα αριστούχα δεν έγινα ποτέ απουσιολόγος…
March 27, 2007 at 3:13 pm |
Α !!!!Το βρήκα!!!!!!Να πάμε να ζήσουμε στα δέντρα!!!
Εγώ προσωπικά καπαρώνω το γερο-πλάτανο στην πλατεία για να έχω και άπλα!
March 27, 2007 at 9:46 pm |
Ισως παρεξηγηθηκα.Θα επρεπε να βαλω τις μαιζωνετες σε ” ” γιατι αυτες μεταφορικα συμβολιζουν τον τροπο ζωης μας (κινητουλια,ηλεκτρισμο,αυτοκινητα,κτλ κτλ…..).Επισης δεν νομιζω οτι υπαρχει καποιος απο εμας που θα τα χαλαλιζε ολα αυτα για να σωσει το διπλανο πουρναρι (θαμνος) και θα εψαχνε για καποια σπηλια.Ειμαι κατα συνειδηση οικολογος αλλα ιεραρχικα πρωτα βαζω την εξελιξη του ανθρωπινου ειδους.Και μιας και μιλαμε για ανταγωνισμο και εξελιξη εχουμε αναλογισθει οτι η φυση (κομματι της οποιας ειμαστε) λειτουργει με την φυσικη επιλογη(ανταγωνισμος για την ζωη ) και οπου αυτος καταργειται επερχεται εκφυλισμος??!!!
March 27, 2007 at 10:17 pm |
>Crucilla: O ανταγωνισμός είναι δυνάμεις που αλληλοαναιρούνται. Η έλλειψη του ανταγωνισμού δημιουργεί ενισχυμάνη συνιασταμένη…
>Nemertes: Κάτι λέει αυτό…
>Nanatsouma: Αν ζούσαμε στα δέντρα δεν θα τα καταστρέφαμε γιατί θα ήταν τα σπίτια μας. Τώρα όμως…
March 28, 2007 at 8:28 am |
>Drosulitis: Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει αυτό το δίλλημα, δηλαδή πουρνάρι και σπηλιά vs. μεζονέττα. Δεν είμαι κατά της μαιζονέττας, από άποψη αρχής, αλλά το να καταστρέφουμε τον φυτικό πλούτο για να χτίσουμε, ενώ υπάρχουν εκατομμύρια στρέμματα χέρσου έδάφους που θα μπορούσε, με την παρουσία και την συμβολή του ανθρώπου, να αποχτήσει πράσινο που τόσο χρειαζόμαστε. Γιατί να κόβουμε τα πεύκα από την Πεντέλη για να χτίουμε σπίτια αφού υπάρχουν απέραντες εκτάσεις π.χ. στην ανατολική πλευρά του Υμμητού που δεν έχουν ένα πράσινο φύλλο και που θα μπορούσαν να φυτευτούν και να χτιστούν και να αποτελέσουν ένα ιδανικό τόπο κατοικίας και πράσινου. Δεν πρέπει πράσινο και κατοικία να είναι mutually exclusive για να χρησιμοποήσω τον κατάλληλο αγγλικό όρο (δυστυχώς δεν γνωρίζω τον αντίστοιχο Ελληνικό!). Ο ανταγωνισμός στη φύση, ως μέρος της λειτουργίας της φυσικής επιλογής, δεν χρειάζεται να ισχύει και στον άνθρωπο. Έχουμε εκλογικεύσει και εξανθρωπίσει τόσες λειτουργίες (π.χ. γιατί δεν αφήνουμε τα καθυστερημένα άτομα να πεθάνουν, αφού αυτό απαιτεί η φυσική επιλογή). Ο άνθρωπος έχει διανύσει μεγάλο διάστημα στην πορεία της αποστασιοποίησης από την σκληρότητα της φυσικής επιλογής. Γιατί να επιστρέφουμε σ’ αυτήν με τις καθημερινές μας λειτουργίες;
March 28, 2007 at 6:46 pm |
Εγώ συμφωνώ με τα 1000 με τον συγγραφέα. Ανταγωνισμός, που οδηγεί παρακαλώ; Πού; Εχουμε καταστρέψει το πλανήτη μας και τολμάμε να κυκλοφορούμε με τάνκ στο δρόμο, για να ανταγωνιστούμε τον γείτονα.
Τι απελπισμένο ζώο ο άνθρωπος.
March 28, 2007 at 6:51 pm |
“Ο ανταγωνισμός στη φύση, ως μέρος της λειτουργίας της φυσικής επιλογής,”
συγνώμη τύπε του Ηλιου, αλλά δεν έχεις δίκιο. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός στη φύση, ΑΛΛΑ συμβίωση. Αν υπήρξε ανταγωνισμός δεν θα υπήρχε κανένα είδος πλέον, πλήν των μονοκύτταρων οργανισμών που παράγουν οξυγόνο, μέχρι να πάρει φωτιά ο πλανήτης.
Αλλά είναι πολύ μακριά η συζήτηση.
Θα σου πώ ενα παράδειγμα. Στο στομάχι μας ζούνε εκατομμύρια μικροοργανισμοί που αν δεν υπήρχαν θα είμασταν νεκροί. Συμβιώνουν μαζί μας. Η φύση ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ.
March 29, 2007 at 2:53 am |
Συμφωνώ κι εγώ απόλυτα καλέ μου με τα γραφόμενά σου! Μόνο ναρκισσισμό & αρρωστημένη θέληση επιβολής & διάκρισης βλέπω κι εγώ στον ανταγωνισμό… Στο κάτω-κάτω άλλο συναγωνίζομαι & άλλο ανταγωνίζομαι!
Φιλιά.
March 29, 2007 at 11:56 am |
ΡΑΔΙΟΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ UNISEF
ΑΠΟ ΤΙΣ 6 ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 12 ΤΟ ΒΡΑΔΥ
ΝΕΤ 105,8
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΙΤΕ!!!!
ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ!!!!
March 29, 2007 at 8:10 pm |
Ο ανταγωνισμός δεν είναι που μας βοηθά σε μία υπέρβαση εξέλιξης; Και ποια εξέλιξη δεν είχε παράπλευρες απώλειες..;
March 30, 2007 at 1:56 am |
Καλό είναι να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος, αλλά όχι εις βάρος άλλων.
March 30, 2007 at 4:45 am |
Δε θέλει να είναι πάντα καλύτερος από τους άλλους. Μερικές φορές θέλει απλώς να είναι καλύτερος από τον εαυτό του.
Αλλες φορές θέλει να περιφρουρήσει αυτά που πέτυχε με κόπο.
Άλλοτε πάλι κυριεύεται από έντονα συναισθήματα και φτάνει στην υπερβολή.
Κάθε φορά που χάνει το μέτρο μπορεί να γίνει ανταγωνιστικός και βλάψει το συνάνθρωπο. Δεν είναι απαραίτητα δόλιος ούτε εγωιστής. Ειναι όμως ατελής.
March 30, 2007 at 6:17 am |
… agapa ton me ta elattwmata tou!
March 30, 2007 at 8:14 am |
ελειψεως χρονου,τωρα- θα επανελθω αργοτεροτερα
Με κεντρισε(ς ) …
March 30, 2007 at 3:45 pm |
Αλληλεγγύη… το φαρμακο ή το αντιδοτο, αν θελετε, καθε ειδους “αγώνα ενάντια σε συνανθρώπους”.
March 31, 2007 at 2:57 am |
Παλαιοτερα ο ανθρωπος ζουσε μεσα στη φυση ,απο την φυση και ενοιωθε κομματι της.Κατα την βιομηχανικη επανασταση και υστερα απο homo sapiens μετεξελιχθηκε σε homo astyphylikus και εκτοτε εχασε την επαφη του με την φυση.Αυτος ειναι ο λογος που δεν μπορουμε να καταλαβουμε οτι τα παντα στην φυση ανταγωνιζονται αλληλων για την επιβιωση και κατα συνεπεια την καλυτερευση του ειδους (εξελιξη).Μας φαινεται σιγουρα αγρια και βαρβαρη η διεργασια αυτη της φυσης αλλα βασει αυτης επικρατησαμε του neaterdal και ολλων των ενβιων και οχι μονο του πλανητη (με καταστροφικες σιγουρα συνεπειες).Αυτη τη στιγμη ο ανταγωνισμος (στον ανθρωπο )δεν εχει να κανει με την μυικη δυναμη αλλα με το πνευματικο του επιπεδο(ειναι στο μονο που διαφερουμε απο τα ζωα).Συνεπως ειναι αλλα αυτα που συμβαινουν γυρω μας και αλλα αυτα που θα θελαμε (συναισθηματικα ) να συμβαινουν. απλο παραδειγμα ανταγωνισμου : ολοι οι ελευθεροι επαγγελματιες!!!
March 31, 2007 at 3:13 am |
Ένα μικρό σχόλιο από τη Βιολογία: η εξέλιξη ΔΕΝ οδηγεί στην καλυτέρευση. Η εξέλιξη και η φυσική επιλογή οδηγούν στην επιλογή του πλέον προσαρμόσιμου (best fit). Η ηθική δεν παίζει κανένα ρόλο σ αυτην την πορεία.
Αν ο άνθρωπος να ειναι διαφορετικός από τα υπόλοιπα ζώα, έστω εν δυνάμει, μπορεί να υπερβεί τις πορείες της φυσικής επιλογής. Οι κοινωνίες ειναι κάτι περισσότερο από τους φυσικούς πληθυσμούς.
April 1, 2007 at 8:37 am |
>Ange-ta: Ο ανταγωνισμός στη φύση εκδηλώνεται με την μορφή της πάλης για την επιβίωση και την επικράτηση των γονιδίων των ατόμων. Όταν αυτές οι ορμές δεν εξυπηρετούνται υπάρχει συμβίωση.
>Iliahtida-“Juliet”: Οι έννοιες των δύο λέξεων είναι παρεξηγημένες. Αλλά κι ένα σωρό άλλες έννοιες είναι παρεξηγημένες.
>NanaTsouma: Εντάξει. Ευχαριστώ για την υπενθύμιση.
>hgemonida: “Υπέρβαση εξέλιξης” Εννοείς την εξέλιξη των ειδών ή την πολιτισμική εξέλιξη; Η επικείμενη καταστροφή του πλανήτη είναι, άραγε, εξέλιξη;
>Stefy: Ο ανταγωνισμός δεν στοχεύει πάντα στη βελτίωση. Συνήθως στοχεύει σε απόκτηση υλικών…
>Petalida: Η βιολογική σου θεώρηση με βρίσκει σύμφωνο και μου μαθαίνει κάτι.
>Νεραϊδόνα: Αναμένεσαι…
>Finally connected: Η αλληλεγγύη προϋποθέτει την εγκατάλειψη της ανταγωνιστικής διάθεσης.
>Drosulitis: Η φύση περιέχει τον ανταγωνισμό. Αλλά η φύση περιέχει κι άλλες λειτουργίες που ο “εγκεφαλικός” πολιτισμός τις έχει υποβιβάσει έως και εξαφανίσει. Αν λειτουργεί ο εγκέφαλός μας κι αν θέλουμε το κοινό καλό δεν χρειάζεται να φτάνουμε σε σημείο ανταγωνισμού για να δώσουμε τον καλλίτερο εαυτόν μας σ’ αυτό που κάνουμε. Δεν είναι πάντα ο ανταγωνισμός η καλλίτερη συνταγή προόδου. Μάλλον παραπροϊόν του είναι η πρόοδος!
April 1, 2007 at 8:45 pm |
Και να που φθασαμε σε σημειο που συμφωνουμε(η πεμτουσια του διαλογου βλ. bloggers).Εδω ερχεται ο πολιτισμενος ανθρωπος και δομει κοινωνιες αλληλεγγυης.Οσο πιο εγγεφαλικος δε γινεται τοσο αποβαλλει απο αυτες τα ζωοδη (αγρια)ενστικτα του.Μακαριοι αυτοι που ζουν η θα ζησουν σε τετοιες κοινωνιες.Εδω νομιζω οτι αργουμε ακομη.Υπομονη και καλο μηνα σε ολους .
April 2, 2007 at 2:09 am |
Δε μου΄χει περάσει από το μυαλό να ανταγωνιστώ κάποιον για να κερδίσω κάτι υλικό, όχι ακόμα τουλάχιστον.
Όπως είπε η Νημερτής, εγώ δεχόμουν να γίνω απουσιολόγος στο επιλογής για να μπορέσω να γλιτώσω καμιά απουσία από τους άλλους, οχι για να φανώ κάπως εγώ.