Από μικρόν με ταλάνιζε μιά ιδέα: Γιατί ήρθα στον κόσμο. Οι γονείς μου δεν μπορούσαν να με διαφωτίσουν επαρκώς και όλα όσα μου έλεγαν με άφηναν με την απορία. Οι θεωρίες των παπάδων (ότι, τάχα, ήρθα για να γνωρίσω τον θεό) καθόλου δεν με έπεισαν, ιδιαίτερα αφού εκείνοι καμιά τέτοια ανησυχία δεν φαίνονταν νά΄χουν. Τελικά, τώρα αρχίζω να προσανατολίζομαι προς μιά ιδέα, αλλά και να απογοητεύομαι ταυτόχρονα, κάνοντας τον απολογισμό μου. Νομίζω ότι η ύπαρξη κάθε ανθρώπου δικαιώνεται μόνο αν αυτός/ή καταφέρει να κάνει κάτι θετικό και να ωφελήσει τον κόσμο ή τον πλανήτη. Και βρίσκω ότι κάτω από αυτό το πρίσμα δεν έχω δικαιώσει την ύπαρξή μου. Κι αυτό δεν με κάνει να νοιώθω και τόσο καλά. Δέν έβλαψα κανέναν αλλά ούτε βρίσκω πως ωφέλησα κι όλας! Από μιά άποψη η παρουσία μου επιβαρύνει, τουλάχιστον τον πλανήτη, αφού προσθέτω στα απόβλητά του, με το διοξείδιο από το αυτοκίνητο που οδηγώ και το καλοριφέρ που καίει πετρέλαιο και το ρεύμα που καταναλίσκω χωρίς να το παράγω από ανανεώσιμες πηγές. Υπάρχουν κάποιοι μεγάλοι (και γι αυτό τους λένε και “μεγάλους”) που πρόσφεραν πολύτιμο έργο στην ανθρωπότητα. Μεγάλοι γιατροί, επιστήμονες-ερευνητές, καλλιτέχνες, δάσκαλοι, που άφησαν έργο. Εγώ τι άφησα; Ούτε καν απογόνους που ίσως να ήταν και χρησιμότεροι από μένα!
Τελικά, αν το σκεφτείτε, από τι κρίνεται αν κάποιος είναι “μεγάλος” ή όχι; Από τα πλούτη του (λένε “καλές” οικογένεις τις πλούσιες) ή από τη γκλαμουριά του; Από την μεγάλη προσφορά του κρίνεται. Και δεν έχω μεν τα φόντα για να είμαι “μεγάλος” αλλά ούτε και μικρός δεν μου μοιάζω. Απλώς μηδενικός!
Μ’ έπιασε, πρωί-πρωί, κρίση αυτοκριτικής. Θα μου περάσει…
November 23, 2007 at 8:48 am |
Kαλημέρα,
αυτό δεν είναι αυτοκριτική αλλά αυτομαστίγωμα. Γιατί η πραγματική αυτοκριτική αφήνει περιθώριο να αποδεχτούμε και τα θετικά στοιχεία του εαυτού μας. Προσωπικά το μόνο νόημα που βρίσκω στην ύπαρξη του καθενός μας είναι να γίνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Οσο φτάνει αυτό στον καθένα, και όχι φυσικά με βάση εξωτερικά στερεότυπα (π.χ. καριέρα, χρήματα, δημοσιότητα). Το καλύτερο ορίζεται στην διάπλαση της προσωπικότητας μας, στην διαμόρφωση της ψυχολογίας μας και του προσωπικού μας ήθους.
όπως είδες κι εγώ πρωι πρωι κέφια που τα χω να σχολιάζω στα μπλογκ των ανθρώπων.. απαππαα θα μου περάσει 😉
November 23, 2007 at 11:30 am |
Καλημέρα!
Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που το βλέπεις “η ύπαρξη κάθε ανθρώπου δικαιώνεται μόνο αν αυτός/ή καταφέρει να κάνει κάτι θετικό και να ωφελήσει τον κόσμο ή τον πλανήτη”. Ο πιο συνειδητοποιημένος άνθρωπος που έχω γνωρίσει μου έλεγε το ίδιο: βρισκόμαστε στον κόσμο για να βάλουμε ένα λιθαράκι, για να κτίσουμε κάτι ωφέλιμο.
Άρα ήδη έχεις κάνει το πρώτο βήμα, έχεις βρει απάντηση στο ερώτημα της ύπαρξης. Μένει να βρεις τους τρόπους να πραγματοποιήσεις αυτό το θετικό που θα ωφελήσει τους άλλους..
Με αυτό το μπλογκ πάντως κάνεις κάτι σημαντικό: ταράζεις τα νερά.
Και πάλι καλημέρα!
November 23, 2007 at 1:56 pm |
Ποιός είμαι αλήθεια λοιπόν και που πάω????
Ο κάθε άνθρωπος ορίζεται απο τις επιλογές του …
Είναι απλά ο κρίκος της αλυσίδας
Χρέος μας και αποστολή μας είναι να κρατήσουμε την αλυσίδα
Να συντηρήσουμε και να βελτιώσουμε το όποιο παρόν έτσι ώστε να υπάρξει μέλλον.
Συνειδητοποίηση και αυτογνωσία με απώτερο στόχο τη βελτιστοποίηαη
Βαριές κουβέντες εν όψη ΠαεασκευοΣαββατο Κύριακου !!!!
Να περάσουμε καλά
Την καλημέρα μου
November 23, 2007 at 7:51 pm |
Νομίζω ότι η ύπαρξη κάθε ανθρώπου δικαιώνεται μόνο αν αυτός/ή καταφέρει να κάνει κάτι θετικό και να ωφελήσει τον κόσμο ή τον πλανήτη.
Πολυ ενδιαφερουσα αποψη.
November 23, 2007 at 7:52 pm |
Αλλα δεν πρεπει να πιεζουμε τους εαυτους μας να κανουν κατι σημαντικο για τους αλλους.Πρεπει κυριως να φροντιζουμε να τα εχουμε καλα με τον εαυτο μας..νομιζω.
November 24, 2007 at 10:43 pm |
άλλοι κάνουμε πολλά κι άλλοι λίγα… Άλλοι μπορούμε να κάνουμε πολλά και κάνουμε ελάχιστα. Αυτό δεν είναι χειρότερο;
November 25, 2007 at 3:00 am |
Σου πέρασε ηλιότυπε η απελπισία?
Μα τι κάθεσαι και σκέφτεσαι ολόκληρος μαντράχαλος? Εχεις μία ζωή και σ αυτή τη ζωή κάνεις ο,τι μπορείς καλύτερο. Κάποιους τους πληγωσες, κάποιους μάλλον θα τους έβλαψες και λίγο, σε αυτούς που αγάπησες έδωσες ομορφιά, σε άλλους γνώσεις, σε άλλους εργασία, για άλλους ήσουν αδιάφορος. Εσύ έμαθες, γνώρισες, ένοιωσες, υποθέτω ότι χάρηκες, ενδεχομένως έκλαψες, σίγουρα σκέφτηκες, έκανες σχέδια, κάποια πέτυχαν, άλλα όχι. Ετσι ειναι η ζωή για όλους ακόμα και για τους “επιτυχημένους”, ακόμα και για τα φυσικά ταλέντα ή για τους ιδιαιτερα προικισμένους.
Αλλά γιατί σε παίρνω σοβαρά και μιλάω στον αόριστο?
Εισαι ακόμα εδώ παιδί μου, ξεκουράσου λιγάκι.
Η ζωή συνεχίζεται. Stay tuned.
November 25, 2007 at 10:29 am |
μεγάλη κουβέντα ξεκίνησες! αλλά και γω πέφτω σε τέτοιες λούμπες κάθε τόσο. οπότε ξέρω οτι βγαίνω κιόλας. άσε που είμαι σε σχιζοειδή ισορροπία απο χτες, λέω να μην προχωρήσω σε βαθιά σχόλια γιατί θα κάνω χαρακίρι!
πρωινά φιλιά
ελπίζω να ξυπνήσεις λίγότερο αυστηρός 🙂
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
November 25, 2007 at 11:05 am |
Φάση είναι και θα περάσει… Γιατί σίγουρα έχεις υπάρξει μεγάλος, για κάποιους ανθρώπους, κάποιες στιγμές, και σίγουρα επίσης, απο όσα διαβάζουμε εδώ μεσα, δεν είσαι καθόλου, μα καθόλου μικρός…
November 26, 2007 at 9:42 pm |
Το πάθος είναι αυτό που κάνει τα πράγματα να μοιάζουν ή και να είναι μεγάλα. Δεν χρειάζεται να γίνουμε όλοι σπουδαίοι, αρκεί να ερωτευτούμε τη ζωή και ο κόσμος θα γίνει μαγικός, κι εμείς τόσο μεγάλοι όσο και ο εραστής στα μάτια μας 😉 😀
November 27, 2007 at 12:13 am |
Μπορεί ο μόνος λόγος που ήρθες στη ζωή ειναι να την ευχαριστηθείς. Ο τίτλος του blog σου το βασικότερο hint… 😉
November 27, 2007 at 1:31 pm |
Προσφορά είναι και το να δώσεις ένα πιάτο φαϊ σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Κι έχεις όλη τη υπόλοιπη ζωή σου να προσφέρεις. Αρκεί που ξέρεις.
November 27, 2007 at 3:25 pm |
εχεις σκεφτει οτι μικρες σου πραξεις που μοιαζουν ασημαντες ισως εχουν βοηθησει καποιον;;
November 27, 2007 at 7:47 pm |
η ειλικρινια σου ηδη σε κανει μεγαλο, πολυ μεγαλο.
November 27, 2007 at 10:52 pm |
αυτομαστιγωτικη – λεγεται και μαλιστα οπως την καμεις,αναρωτιεμαι αν ειναι διολου ηδονικη ή/και επικοδομητικη !
Ομως, για το ‘αδιορατο’ νοημα της Ζωης του πρωταγωνιστη [και τοοοΟοοοσο ορατο σ ολους τους αλλους γυρω του] ισως καλυτερα απο μενα να σου μιλησει η ταινια ‘Five People You Meet in Heaven”
November 27, 2007 at 10:54 pm |
**διαβαζω τωρα πως το περι… αυτομαστιγωματος γραφτκε και απο isisveiled αλλα θα αφησω το σχολιο μου οπως αυθορμητως το πρωτογραψα!
November 28, 2007 at 1:00 am |
Ο βασικός σκοπός του ανθρώπου είναι η επιβίωση και μετά η αναπαραγωγή.
Δεν χρειάζεται να προσφέρεις κάτι μεγάλο στην ανθρωπότητα. Αρκεί που επιβιώνεις.
November 28, 2007 at 3:58 am |
O Logos yparkseis tou ka8enos einai diaforetikos. Esy sigoura exeis enan polu sobaro logo pou yparxeis…na skeftese kai na mirazese tis skepseis sou mazi mas!!
Na eisai kala!!
November 28, 2007 at 6:07 pm |
Μου κέντρισε το ενδιαφέρον το σχόλιο του ανίσυχου ότι πρέπει να τα έχεις καλά με το εαυτό σου. Το να προσφέριες κάτι στον κόσμο ή τον πλανήτη και να περνάς εσύ καλά είναι σε σχέση διαλεκτική. Νομίζω το να κάνεις μία δουλειά που σου αρέσει, σίγουρα την κάνεις τόσο καλά που προσφέρεις και στους άλλους…
Κατά τα άλλα, Ηλιότυπε εγώ είμαι ακόμα πιο πολύ αργόπορη.
November 28, 2007 at 6:08 pm |
Δεν συμφωνώ με το ότι αρκεί να επιβιώνεις!
December 1, 2007 at 12:16 am |
Εγώ είμαι μαζί σου……Εάν υπάρχεις για κάποιο λόγο αυτός είναι για να αφήσεις το στίγμα σου. Όσο πιο εμφατικά το κάνεις τόσο πιο πολύ δικαιολογείς την ύπαρξή σου. Δισεκατομμύρια ανθρώπων πέρασαν και δεν ακούμπησαν, είναι ανύπαρκτοι, είναι αναλώσιμοι….Κάποιοι όμως υπήρξαν. Είτε έτσι, είτε αλλιώς γράφτηκαν στην ιστορία…..κι αυτοί που υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν είναι αυτοί που δικαιολογούν την ύπαρξή τους.
December 1, 2007 at 8:59 am |
Σύντροφοι/σες ευχαριστώ για τα σχόλια. Χρήσιμα όλα και τα καταγράφω. Μπορεί και η απλή ύπαρξη δικαιώνεται αφ’ εαυτής, για λόγους που δεν μπορούμε, ίσως, να συλλάβουμε. Περιορισμένοι γαρ. ‘Ομως στην αυτοκριτική ψάχνεις για τη δική σου συμμετοχή και πώς λειτούργησε. Φυσικά πάντα παραμένει εξέχουσα η συμμετοχή ορισμένων συνανθρώπων και μ’ αυτήν συγκρίνεις, αναπόφευκτα, τη δική σου.
December 7, 2007 at 7:02 am |
ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΓΣΕΕ μου «ΥΠΕΞΑΙΡΕΙ»ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ 17 ΧΡΟΝΩΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΕΙΛΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΣΑΣ Η ΓΝΩΣΤΟ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΤΟΝ ΓΙΑ ΤΟ BLOG TOY AΠΟΛΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΓΣΕΕ http://apasxolisi.wordpress.com Με τον πιο ωμό , κανιβαλικό παράνομο καταχρηστικό ΤΡΟΠΟ καταστρατηγώντας τον ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ –ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΜΕ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑ – ΜΕ ΑΠΕΛΥΣΑΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΤΟΥ 2004 ΝΥΧΤΑ , ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΑ , ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΑ ΚΑΝΙΒΑΛΙΚΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΜΟΥ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΓΣΕΕ -ΝΑ «ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΟΥΝ» ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 17 ΧΡΟΝΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ( ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ) ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ! ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΨΕΥΤΟ ΑΝΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΨΕΥΤΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΜΟΥ ΖΗΤΟΥΣΑΝ 100.000 ΕΥΡΩ -ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΟΣΕΦΥΓΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ -ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΜΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΚΑΙ ΨΕΥΤΙΚΑ ΔΗΘΕΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ …. -ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΟΤΙ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΛΕΝΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΑΥΤΑ … ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ..ΠΕΤΥΧΑΝ ΠΡΩΤΟΔΙΚΑ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ… ΒΑΛΟΝΤΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ … -ΑΛΛΑ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ…συνεχίζω των αγώνα δικαστικά – ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΜΕ προσφυγή στο εφετείο … ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΧΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΕ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ «ΓΕΝΙΤΣΑΡΙΣΜΟ» — ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ …ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΜΕ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ — Η ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΕΛΥΣΑΝ—- ΕΛΕΩ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ … ΚΑΝΟΝΩΝ …ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ! ΒΕΒΑΙΑ Η ΨΕΥΤΟ ΑΝΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΓΙΑ ΤΑ 100.000 ΕΥΡΩ … ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ !
December 27, 2007 at 1:18 pm |
>anisixos Says:
November 23, 2007 at 7:51 pm
“Νομίζω ότι η ύπαρξη κάθε ανθρώπου δικαιώνεται μόνο αν αυτός/ή καταφέρει να κάνει κάτι θετικό και να ωφελήσει τον κόσμο ή τον πλανήτη.
Πολυ ενδιαφερουσα αποψη.”
>apasxolisi Says:
December 7, 2007 at 7:02 am
“ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΓΣΕΕ μου «ΥΠΕΞΑΙΡΕΙ»ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ 17 ΧΡΟΝΩΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΕΙΛΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΣΑΣ Η ΓΝΩΣΤΟ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΤΟΝ ΓΙΑ ΤΟ BLOG TOY AΠΟΛΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ….. ”
Όταν διαβάζει κανείς τις ανησυχίες του φίλτατου Heliotypon (τι … μουνί όνομα κι αυτό αδερφέ μου, χάθηκε τόση ελληνική ονοματολογία;) και μετά βλέπει την αγωνία επιβίωσης του apasxolisi, θυμάται την βασιλική ρήση : “Μα γιατί φωνάζουν για ψωμί; Ας φάνε παντεσπάνι!”
December 27, 2007 at 1:22 pm |
># Renegade Says:
December 1, 2007 at 12:16 am
“Εγώ είμαι μαζί σου……Εάν υπάρχεις για κάποιο λόγο αυτός είναι για να αφήσεις το στίγμα σου. Όσο πιο εμφατικά το κάνεις τόσο πιο πολύ δικαιολογείς την ύπαρξή σου. Δισεκατομμύρια ανθρώπων πέρασαν και δεν ακούμπησαν, είναι ανύπαρκτοι, είναι αναλώσιμοι….Κάποιοι όμως υπήρξαν. Είτε έτσι, είτε αλλιώς γράφτηκαν στην ιστορία…..κι αυτοί που υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν είναι αυτοί που δικαιολογούν την ύπαρξή τους.”
Για να καταλάβω, το Χίτλερ τον εντάσεις σ΄αυτήν την κατηγορία;