Και ξαφνικά μας έπιασε ο άκρατος πατριωτισμός! Η εθνική αξιοπρέπειά μας ξύπνησε από βαθύ λήθαργο πολλών δεκαετιών! Βροντοφωνάξαμε ακόμη ένα μεγαλειώδες ΟΧΙ στους δυνάστες της Ευρώπης που θέλησαν να μας περιορίσουν την “εθνική” μας κυριαρχία. ΟΧΙ στους επιτρόπους που θέλουν να βάλουν φρένο στην εθνική μας (διάβαζε κομματική) σπατάλη, που θέλουν να βάλουν τάξη (και για των Ευρωπαίων το συμφέρον, βέβαια, που μας δανείζουν) στο κρατικό μπάχαλο της ασύστολης σπατάλης και ρεμούλας! Και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα όταν οι “δικοί μας”, εκλεγμένοι “εκπρόσωποι” και τα “δικά μας” τα κρατικά παράσιτα της μίζας και της τεμπελιάς νέμονται και σπαταλούν τον ιδρώτα μας. Δεν μας απασχολεί καθόλου αν οι “δικοί” μας φοροφυγάδες κερδίζουν εκατομμύρια και δηλώνουν πάμπτωχοι! Αυτοί είναι “δικά μας” παιδιά και καλά κάνουν. Αλλά ΟΧΙ στους ξένους “δυνάστες” που φιλοδοξούν να μας βοηθήσουν (κι εμείς αντιστεκόμαστε σθεναρώς, ώστε να μην τους δώσουμε τέτοια ικανοποίηση). Δεν θέλουμε οι ξένοι να βάλουν φρένο στις σπατάλες των δικών μας ανθρώπων. Θέλουμε να είναι ελεύθεροι, οι πολιτικοί μας και οι φίλοι τους, να περνάνε πλούσια με τα δικά μας λεφτά. Θέλουμε να τα ξοδεύουν ελεύθερα για να προσλαμβάνουν αργόμισθους και πανάκριβους “συμβούλους”. Να κάνουν άχρηστα έργα φορτωμένα με κακοτεχνίες (βλέπε νοσοκομείο Πύργου που πλημμύρισε). Κανένας ξένος να μην ανακατεύεται με τα δικά μας οικονομικά. Να μας δίνουν μόνο, γιατί μας χρωστάνε. Δεν πήραν πολιτισμό από τους προγόνους μας; Δεν τους δώσαμε τα “φώτα” μας; Δεν δανείστηκαν λέξεις από τη γλώσσα μας; Δεν αγοράζουμε τα προϊόντα τους. Ε, μας χρωστάνε πολλά και είναι υποχρεωμένοι να μας πληρώνουν τα δανεικά μας.
Να φύγουν οι ξένοι δυνάστες. ‘Εχουμε τους δικούς μας δυνάστες και τους αγαπάμε!
This entry was posted on February 7, 2012 at 10:42 am and is filed under Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can leave a response, or trackback from your own site.
Μουνί 
February 8, 2012 at 12:10 am |
χαχαχαχαχαχα!!! η τελευταία πρόταση με τα bold μπορεί να γίνει σλόγκαν! εξαιρετική! συγχαρητήρια! :p
έχεις απόλυτο δίκιο! γιατί να τα παίρνουν οι ξένοι όταν μπορούν να τα κλέβουν οι δικοί μας? ποιος ο λόγος?? μια χαρά ήμασταν μέχρι τώρα μωρέ!!
αλλά η αλήθεια είναι πως και οι ξένοι δεν έχουν τους καλύτερους σκοπούς…είμαι της άποψης πως όλα είναι ένα στημένο παιχνίδι για το όφελος λίγων συγκεκριμένων ανθρώπων (και ξένων και “δικών” μας…αν μπορούν να θεωρηθούν δικοί μας γιατί πλέον πουλημένοι είναι κι αυτοί!)
τα σέβη και φιλιά μου! 🙂
February 8, 2012 at 12:12 am |
ωραία και η φωτογραφία σου…προς στιγμήν τρόμαξα! :p
February 8, 2012 at 11:17 am |
έχω κόψει τις ειδήσεις, τις εφημερίδες και τα πολιτικά ή όικονομικά προγράμματα γιατί μου χαλάνε τη διάθεση.
δυστυχώς είμαστε μάγκες του γλυκου νερού!!!
και γιατί δεν πιστεύω ότι τα πράγματα είναι ετσι όπως μας τα παρουσιάζουν;;;
February 10, 2012 at 12:16 am |
Φαίνεται άσχετο με το θέμα, όμως κάπου κολλάει και το στέλνω…
Από το νέο τόμο ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ,
Η ΧΛΩΡΙΔΑ ΚΑΙ Η ΠΑΝΙΔΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
Η ΤΣΟΥΤΣΟΥΝΑ
Η τσουτσούνα, ή αλλιώς “πουλού”, είναι ένα μικρό ζωάκι, απαραίτητο κι αυτό όμως στο ζωικό βασίλειο για τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους, γι αυτό είναι ανάγκη και πρέπει να προστατευτεί από εχθρούς και ασθένειες που το απειλούν, όπως ο πισωγλεντισμός, ντιγκινταγκισμός, κλπ ,που το αδρανοποιούν και τελικά το νεκρώνουν, το αχρηστεύουν…
Κατά καιρούς οι άνθρωποι της έχουν δώσει κι άλλες ονομασίες όπως πούτσα, ψωλή, μαλαπέρδα, παπάρα, παλαμάρι, μαρκούτσι, καυλί, κλπ…
Ζει πάντα κρεμαστή από τα δύο στρογγυλά της πόδια συνήθως καλυμμένη από βαμβακερή ή άλλη υφασμάτινη επικάλυψη και συνήθως μαζεμένη, κοιμισμένη σχεδόν σε νάρκη στο ένα τρίτο του μεγέθους της.
Όμως ξυπνά, τεντώνεται, φουσκώνει και παίρνει το σωστό της μέγεθος σχεδόν αμέσως όταν αντιληφτεί φιλόξενο περιβάλλον και “καλό φαγητό”…
Οι τσουτσούνες στην πλειοψηφία τους είναι καλές, φιλικές και χαδιάρες (υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις όπως αυτή που λέει, “της κακιάς πουλούς της φταίνε και οι τρίχες” ) το μέσο μέγεθός τους είναι περίπου 17 ως 20 εκατοστά αλλά υπάρχουν και μεγαλύτερες που όμως είναι περιζήτητες …οι μικρότερες του μέσου μεγέθους, συνήθως οι κάτω των 12 εκατοστών, είναι οι ιδιότροπες και στριμμένες , οι λεγόμενες “κακές”!
Η τσουτσούνες έχουν κεφάλι (που δε μπορεί να πολυσκεφτεί επειδή το μυαλό τους πολύ συχνά το χαρίζουν με μεγάλη αγάπη και ευχαρίστηση στα πρόσωπα που τις αγαπούν και τις φροντίζουν) και πολύ όμορφη μα και χαδιάρικη μουσούδα που επίμονα πάντα αποζητά στοργή και φροντίδα από τρυφερά γυναικεία χέρια…
Φυσικοί εχθροί της είναι, το αλκοόλ, το τσιγάρο εν μέρει, και σε πολλές περιπτώσεις η εγκατάλειψη η έλλειψη φροντίδας.
Για την προστασία και τη φροντίδα της και για να μην εκλείψει το είδος όπως αναφέραμε πιο πάνω, θα πρέπει να φροντίσει η πολιτεία με ειδικά επιδοτούμενα προγράμματα.
Χρειάζεται και τροφή, που όμως δε μπορεί να βρει οπουδήποτε παρά μόνο στη ζεστασιά και τη θαλπωρή κάποιου γλυκού θηλυκού, που θα την δεχτεί με στοργή και αγάπη, θα την χαϊδέψει με τρυφερότητα τόση που η τσουτσούνα θα φουσκώσει, θα σκληρύνει και θα χοροπηδά από ευτυχία …και τότε θα είναι η ώρα που η θηλυκιά γλυκιά αυτή ύπαρξη η οποία και διαθέτει ορισμένες ιδιαίτερες φωλίτσες “ υγροτόπους” θα φιλοξενήσει την τσουτσούνα σε μια από αυτές ή και σε όλες εναλλάξ …!
Οι ζεστές μα και υγρές αυτές φωλίτσες είναι τόσο φιλικές και φιλόξενες προς την τσουτσούνα που σε όποια απ’ αυτές και να μπει θα βρει το γλυκό που τη θρέφει, και τότε θα αρχίσει να το γλύφει χορεύοντας ένα τρελό χορό από ευτυχία κι ευχαρίστηση!
Έναν τρελό και ξέφρενο χορό, ένα φαγοπότι τόσο απολαυστικό που εύχεται κανείς να συνεχίζει και να διαρκεί για πάντα χωρίς τελειωμό…!
February 11, 2012 at 3:50 am |
Παρακαλώ δώστε θετική ή αρνητική ψήφο…
February 13, 2012 at 3:53 am |
χε χε! ειχες καιρο να σχολιασεις μουνι μου.. ο κοσμος καιγεται κ εσυ χτενιζεσαι? ειπα κ εγω… που χαθηκε αυτο το μουνι! :Ρ
οσο για την αναρτηση.. ουδεν σχολιον! πλεον παρακολουθω με απαθεια τα οσα συμβαινουν…
February 14, 2012 at 5:04 pm |
Καλημέρες..Αυτό που οι συμπατριώτες μας δεν καταλαβαίνουν είναι απλό. Ολα γίνονται για τα λεφτά. Μου δανείζεις 1000 ευρώ. Τα παιρνω και δεν στα επιστρέφω, οπότε κάποια στιγμή που τα ζητάς πίσω. Τότε εγώ σου λέω (που είμαι έξυπνη, ωραία και πολύ σέα), δεν στα δίνω πίσω, πάρε τ’ απαυτά μου. Το θεωρώ μαγκιά μου. Ερχεσαι εσύ μετά και μου σφίγγεις τα λουριά.. οπότε τι κάνω αφού δεν έχω μάθει να δουλεύω, περιμένοντας μονίμως να ζώ με δανεικά; Η θα δανειστώ απο άλλους για να σε ξεπληρώσω..και μετά θα χρωστάω σ’ αυτούς ή θα σου κάνω το βαρύ πεπόνι.
Ολα λοιπόν τα βαριά πεπονια της Ελλάδος, όλοι αυτοί που μπήκαν στο δημόσιο απο το παράθυρο και θρονιάστηκαν με 10 μέτρα γλώσσα να τρώνε και να μη δουλεύουν θύμωσαν με τα μνημόνια και τις μειώσεις των μισθών τους και τα σπάσανε.
Οι ξένοι θέλουν τους παράδες τους πίσω, και τα προτιμούν σε ευρώπουλα.Αυτοί που τα δανείσθηκαν (δλδ εμείς με τις επιλογές των πολιτικών μας) με τα ξεχαρβαλωμένα απο τις ρεμούλες μυαλά τους/μας, τώρα θυμηθήκαμε ότι τα φάγαμε και δεν έχουμε να τους τα δώσουμε πίσω. Οπότε πάρε τη σημερινή κατάσταση.
Και επειδή το διογκωμένο δημόσιο ακουμπησε πάνω σε΄όλους τους τομείς..τώρα θα μας πηδήξει η ΕΕ χωρίς KY Gel. Βαρέθηκαν να τον τρώνε, τώρα θα τον φάμε και εμείς.
February 16, 2012 at 7:47 pm |
για περάστε παρακαλώ από τις σκέψεις που σας έχω κάτι τις!!!
February 18, 2012 at 12:03 pm |
Οι Έλληνες μισούν την αυτοκριτική. Το ανάθεμα ξαλαφρώνει την ψυχή, κι ας μην γεμίζει την τσέπη. Το να τα φορτώνεις -στην αποτυχία- σε κάποιον άλλον είναι προσωρινά ανακουφιστικό και μόνιμα παρακαμπτήριο για την αυτοκριτική. Έτσι με μια γενικότητα του τύπου “ποιοί είναι αυτοί που θα νέμονται τις αρχαιότητές μας/τους πόρους/κλπ” αποφεύγουμε τη σκληρή πραγματικοτητα. Ημασταν πάντα ανίκανοι και να διαχειριστούμε την όποια κληρονομιά και να πάμε παρακάτω. Μένουμε πεισματικά στο “ποιός έφταιξε”, όσο κανείς δεν κατανομάζεται πειστικά. Από την άλλλη, ούτε και το επόμενο βήμα κάνει κανείς, αφού το άλλο μοντέλο, το διαφορετικό, η κοινωνία δεν θα το δεχτεί ποτέ.
Είναι απλά ο εύκολος δρόμος.
Άσχετο, μία γνωστή μάρκα ουϊσκι, εγκανίασε διεθνή καμπάνια υπερ μας. Προφανώς για να ξαναγυρίσουμε περπατώντας στα μπουξουξίδικα… τους λέιψαμε ως καταναλωτές και μεθυσμένοι…
Θα σε ξανάβρω στα μπουζούκια τρεις του Σεπτέμβρη να κερνάς”
February 21, 2012 at 7:33 pm |
>menia: Από slogans έχουμε πήξει… Ο καθένας με την τρέλα του και με το slogan του. Να μη βγάλω κι εγώ ένα; Γιατί σε τρόμαξε η φωτογραφία μου; ‘Εχω φωτογένεια γι’ αυτό βγαίνω τόσο όμορφος! Αυτή με κολακεύει… 🙂
>ria: Με το αλλαλούμ που επικρατεί δεν είναι εύκολο να ξέρεις την αλήθεια. Όλοι δουλεύουν για να την κρύψουν ή να την διαστρέψουν.
>Α. Καούκης: Να πω ότι κατάλαβα πού κολλάνε αυτά που λες θα σε γελάσω…
>Αντώνης Κλάδης: Τι ψηφίζουμε σύντροφε;
>tonia: Μα εδώ είμαι και σχολιάζω. Μπορεί όχι και τόσο συχνά, αλλά σχετικά τακτικά! Εσύ χάθηκες…
>Θεία Λένα: Ξεχωρίζω την KY-Jelly! Γνωστή στους μερακλήδες και τις μερακλήδισες, γενικώς. Αμ τα πήραμε τα λεφτά, μόνο που τα έφαγαν μερικοί, αλλά τώρα πληρώνουν όλοι!
>maria i: Ανακατεύουμε το συναίσθημα, τον πατριωτισμό, τη θρησκεία κι αφήνουμε κατά μέρος τη λογική. Από κει και πέρα ό,τιδήποτε παίζει. Και να τους τα τρώμε θέλουμε και να μη τα δίνουμε πίσω και να ζούμε μεσ’ στη χλίδα και να τους βρίζουμε γιατί μας τα ζητάνε. Αν είμαστε εμείς στη θέση τους θα τους είχαμε ξεσκίσει! Την τρίτη του Σεπτέμβρη, ε; Θυμάσαι με τι σημειολογία είναι φορτισμένη;
February 24, 2012 at 2:45 am |
Ξεσηκωμό σύντροφε…
Ψηφίζουμε ξεσηκωμό…!
Δύο είναι τα κόμματα και δύο τα αντικρουόμενε συμφέροντα:
Τό ένα είναι αυτοί… όλοι όσοι μπαινοβγαίνουν στη Βουλή και όλοι οι παρατρεχάμενοι και διαπλεκόμενοι με τα αφεντικά τους των οποίων τα συμφέροντα εξυπηρετούν και το άλλο είμαστε όλοι εμείς οι Έλληνες πολίτες μεν, κοιμισμένοι ως τώρα δε…
Ας ξυπνήσουμε επιτέλους και ας κινηθούμε εναντίον τους, με κάθε τρόπο και μέσον, υπερασπίζοντας ευνόητα και άρα νόμιμα και συνταγματικά, (ανεξάρτητα και όποιοι και αν είναι οι νόμοι των λωποδυτών) τα Ιερά και τα Όσια της πατρίδας, του λαού, και γενικότερα του Έθνους μας…
Αν ΟΧΙ, ε τότε γράψε αλίμονο ΣΎΝΤΡΟΦΕ!!!