Κίνα: Τα πρώτα σύννεφα!

Μπορεί να μην έχει (άμεση) σχέση με την κινέζικη οικονομία, αλλά είναι Κινέζα και όμορφη… (Να μην ξεχνάμε και το όνομα του Blog!).

Το έχω πει ότι δεν είμαι οικονομολόγος και ίσως δεν δικαιούμαι να μιλώ για οικονομικά θέματα. ‘Ομως δικαιούνται να μιλούν οι οικονομολόγοι; Η τεχνολογία έχει λύσει τεράστια πρακτικά προβλήματα. Η ιατρική έχει κάνει θαυμαστές προόδους στην διάγνωση και θεραπεία. Η επιστήμη της οικονομολογίας έχει μείνει στάσιμη σε βαθμό …ποινικά κολάσιμο! Εκατομμύρια οικονομολόγοι, σ’ όλον τον κόσμο, αγωνίζονται να βρουν τις φόρμουλες που διέπουν την οικονομία κι αυτές όλο και τους γλιστρούν και δεν τις βρίσκουν! Τίποτε σταθερό και αναλλοίωτο, τίποτε γενικώς παραδεκτό, τίποτε που να λειτουργεί στην πράξη και παντού. Φευγαλέες φόρμουλες ανατρέπονται την επομένη της διατύπωσής τους.

Σήμερα άκουσα τα πρώτα μαντάτα, όπως τα είχα προβλέψει, εγώ ο άσχετος: Στην οικονομία της Κίνας άρχισε η ύφεση, λόγω μείωσης των εξαγωγών και όχι μόνο… Παρά το τεράσατιο, μέχρι τώρα, πλεόνασμα της Κινέζικης κυβέρνησης, αυτή άρχισε να τυπώνει (κινέζικο) νόμισμα, για να αντιμετωπίσει την ύφεση και τις αυξανόμενες απαιτήσεις των εργαζομένων για καλλίτερα εισοδήματα.

Πριν από αρκετούς μήνες είχα διατυπώσει την άποψη ότι η παγκόσμια κρίση, ιδίως στην Ευρώπη, προέρχεται από την ανεξέλεγκτη εξαγωγική δραστηριότητα της Κίνας και των άλλων “τριτοκοσμικών” χωρών. ‘Οταν μπαίνεις σε Ευρωπαϊκό μαγαζί και δεν βρίσκεις παρά σχεδόν μόνο κινέζικα, όταν όλη η Ευρώπη (και η Αμερική) αποβιομηχανοποιείται, όταν οι βιομηχανίες κλείνουν (ή μεταφέρονται στην Κίνα) πού θα εργαστούν οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι; Κι όταν χάνονται οι δουλειές πόυ θα βρουν το εισόδημα οι πολίτες να αγοράσουν καλούδια; Κι όταν αυτοί δεν μπορούν να αγοράσουν (κινέζικα) καλούδια που θα πουλήσουν την παραγωγή τους οι Κινέζοι;

Η οικονομία φαίνεται ότι στηρίζεται στις ισορροπίες. Είναι κάτι σαν ακροβάτης που αν δεν ισορροπήσει θα πέσει! Κι η ισορροπία της παραγωγής και ανταλλαγής κλονίστηκε με την ανεξέλεγκτη εισαγωγή Κινέζικων προϊόντων από τις δυτικές χώρες και την πώλησή τους σε εξευτελιστικές τιμές. Αυτοί που επινόησαν τους δασμούς φαίνεται ότι ήσαν σοφοί. Αν οι δασμοί έφερναν τα κινέζικα προϊόντα στις ίδιες, έστω λίγο χαμηλότερες, τιμές με τα δυτικά, δεν θα υπήρχε αυτό το κύμα αποβιομηχάνισης της δύσης. Και οι μεγάλες χώρες, που έχουν υψηλή τεχνολογία να πουλήσουν κρατιούνται ακόμη, αλλά όσο πιο χαμηλή τεχνολογία έχει μιά χώρα τόσο πιο έντονα την πλήττει η κρίση. Κι όταν οι Κινέζοι φτάσουν στο ίδιο τεχνολογικό επίπεδο με τη Γερμανία και τις ΗΠΑ, τότε τι θα γίνει;

Σκέψεις ενός άσχετου, θα πείτε, Τι να κάνουμε, καθένας δικαιούται να σκέφτεται και να έχει γνώμη, ακόμη και ο άσχετος σαν εμένα. Εδώ οι παπάδες έχουν γνώμη επί παντός επιστητού, γιατί να μην έχω κι εγώ;

Tags: Κίνα, Κινέζες, αποβιομηχάνιση, δύση, οικονομία