Επέτειος θανάτου Α. Παπανδρέου

Σαν χθες, πριν 17 χρόνια,  εγκατέλειψε τα εγκόσμια ο Α. Παπανδρέου. Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ακόμη και από τους στενούς του συγγενείς (Ο πατέρας του ανησυχούσε πολύ για την πορεία του, κάτι που γνωρίζω από αξιόπιστες μαρτυρίες).  Χαρισματικός, χωρίς αμφιβολία, πανέξυπνος και γοητευτικός, ιδίως για τις γυναίκες που τις αγαπούσε ιδιαιτέρως (και καλά έκανε). ‘Ομως η προσωπική μου γνώμη είναι ότι στην Ελλάδα έκανε πολύ μεγάλο κακό, κακό που δύσκολα θα αναταχθεί και ίσως να χρειαστεί πάρα πολλές δεκαετίες!

Πήρε στα χέρια του την Ελλάδα λίγα χρόνια μετά την μεταπολίτευση, αφού είχε κατορθώσει να πείσει τον λαό (κι εμένα) ότι με την ανάληψη της εξουσίας απ’ αυτόν άλλος άνεμος θα έπνενε στη χώρα. Και ναι μεν υπήρξαν αλλαγές στον τομέα των πολιτικών ελευθεριών, στους άλλους τομείς, όμως απέτυχε οικτρά! Ακόμη δεν κατάφερε να εναντιωθεί στο παπαδίστικο κατεστημένο και να διαχωρίσει κράτος κι εκκλησία. καθιέρωσε τον πολιτικό γάμο, αλλά το έκανε μισό. έκανε τα δύο είδη (πολιτικό και θρησκευτικό) ισόκυρα, κάτι που είναι προσβλητικό για την πολιτεία και τους θεσμούς της. Ο ίδιος παντρεύτηκε τη Μιμή με θρησκευτικό γάμο και μ’ όλες τις θρησκευτικές παράτες. Δεν πιστεύω ότι ήταν θρήσκος, αλλά απλώς δεν ήθελε να εναντιωθεί με το μεγάλο κομμάτι του λαού που υποτίθεται ότι  “πιστεύει” (δηλαδή τηρεί τους θρησκευτικούς τύπους για να κρατάει και μια πισινή μετά θάνατον, αλλά βλαστημάει τα “θεία” χωρίς ενδοιασμούς!).

Πέραν από την λαϊκίστικη και δημαγωγική πολιτική του, δίδαξε μερικές γενιές Ελλήνων ότι:
α) Αν θέλουν “δουλειά” το δημόσιο είναι εκεί να προσλάβει όποιον είναι κομματικός πελάτης του πασόκ.
β) Πρέπει να διεκδικούν τα πάντα και να προσφέρουν τίποτε. Όλες οι διεκδικήσεις είναι δίκαιες, ασχέτως του πόσο λογικές είναι.
γ) Τα “δωράκια” στον εαυτόν τους (των κρατικών υπαλλήλων) είναι επιτρεπόμενα, αρκείνα μην είναι και 500 εκατομμύρια (δρχ.)!
δ) Η εργασία του δημοσίου υπαλλήλου δεν είναι υποχρέωσή, αλλά επιλογή του.
ε) Ο συνδικαλισμός είναι παντοδύναμος (κυρίως αν οι συνδικαλιστές είναι πασόκοι). Μπορεί να καταστρέφει τα πάντα στο όνομα ακόμη και παράλογων διεκδικήσεων. Ο συνδικαλιστής μπορεί να μην εργάζεται, αλλά να πληρώνεται. Συνδικαλισμός μέχρι και στα νηπιαγωγεία!
ζ) Η κατάληψη είναι ιερή υποχρέωση καθενός που διεκδικεί ό,τιδήποτε. Κι αν λεηλατήσει και κάψει τους χώρους και τον εξοπλισμό που “καταλαμβάνει” έχει ασυλία, αφού διεκδικεί.
η) Το κράτος είναι ανεξάνλητη πηγή χρημάτων, που μοιράζονται σε όλους, κυρίως σε “δικά μας παιδιά”, συνδικαλιστές, συμβούλους, ημετέρους, στελέχη, ή όπως αλλιώς ονομάζονται οι φίλοι του πασόκ. Βέβαια εδώ ακολούθησε το παράδειγμα και του αντίπαλου κόμματος, αλλά η συμβολή του σ’ αυτήν την κουλτούρα ήταν ιδιαίτερα αποφασιστική.
θ) Αν δεν έχει λεφτά το κράτος δανείζεται. Ασυλλόγιστα και χωρίς όριο.
ι) Το κράτος ανήκει στο πασόκ, τα στελέχη του, τους υπουργούς του, τους συνδικαλιστές του, τους ψηφοφόρους του. Κάθε οργανισμός, ΔΕΚΟ, ίδρυμα κλπ οφείλει να προεδρεύεται από στελέχη ή φίλους του πασόκ που αμείβονται πλουσιοπάροχα.
κ) Το κέρδος του επιχειρηματία είναι ντροπή και σχεδόν ποινικά κολάσιμο! Όλες οι επιχειρήσεις που χάνουν τεράστια ποσά επιβραβεύονται περιερχόμενες στο δημόσιο, όπου τις χασούρες τις πληρώνει ο πολίτης με τους φόρους του ή με τα δανεικά που παίρνει το κράτος για λογαρισμό του και χωρίς να τον ρωτήσει (τώρα πληρώνει ο πολίτης!).
λ) Ο αγρότης δεν χρειάζεται να εργάζεται και να παράγει χρήσιμα προϊόντα, αφού το εισόδημά του προέρχεται, κυρίως, από κρατικές επιδοτήσεις. Και φυσικά το πασόκ απαιτεί με τις επιδοτήσεις και όλες τις άλλες παροχές, την ψήφο του λαού!

Θα μπορούσα να συνεχίσω με πάμπολα παραδείγματα παράλογης και αήθους πολιτικής, που δημιούργησε παράδοση για τις επόμενες γενιές πολιτικών και συνδικαλιστών. Επί πλέον, κατέστερεψε την παιδεία με τις “δημοκρατικές” μεταρυθμίσεις, που έκαναν τον συνδικαλισμό και την διεκδίκηση (για λιγότερη δουλειά) την πιο σημαντική αξία και τη μάθηση την τελευταία. Κατέστρεψε τη βιομηχανική παραγωγή με την παρότρυνση του συνδικαλισμού στις παράλογες διεκδικήσεις και καταλήψεις και ανάγκασε βιομηχανίες να φύγουν από την χώρα. ‘Εδειξε πρόσωπο αρχομανούς και εγωπαθούς πολιτικάντη, με σημαντικότερο στοιχείο την προσωπική του καλοζωία και άνεση, με αυλή πολυάριθμων κολάκων και “ημετέρων” με εκτεταμένη απασχόληση σε ερωτοδουλειές, συχνά σε βάρος των καθηκόντων του ως πρωθυπουργού.  ‘Εσπειρε ανούσια και επαναλαμβνόμενα συνθήματα και χρησιμοποίησε κατ’ εξοχήν ξύλινη γλώσσα, που απετέλεσαν πρότυπα διαστροφικού πολιτικού λόγου για τους άλλους πολιτικούς. Ανέδειξε νέες αξίες στον πολιτικό και κοινωνικό βίο, κυρίως τον αθέμιτο πλουτισμό σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, με τους “ημετέρους” και τους πασοκικούς συνδικαλιστές να πλουτίζουν και να ανέρχονται σε κυβερνητικά αξιώματα.

Δυστυχώς υπάρχει σήμερα και ένας φανατικός μαθητής και μιμητής του Α.Π., λαοπλάνος και δημοκόπος, που κριτικάρει τα πάντα και δεν έχει προτάσεις για τίποτε. Μιλά με την ίδια ξύλινη γλώσσα του Α.Π. και μιμείται ακόμα και τη φωνή του και τον τονισμό της ομιλίας του. Το όνομα αυτού Α. Τσίπρας! Εξαιρετικά επικίνδυνος, μέσα στην ανοησία του και την αλλοπροσαλοσύνη του και την άμετρη φιλοδοξία του να γίνει πρωθυπουργός από τη …βρεφική του ηλικία. Φυσικά, έχει προσελκύσει όλο το πλήθος των λεηλατητών του πασόκ που ονειρεύονται νέες επιδρομές στο δημόσιο ταμείο!