“Τραύμα στο κράτος δικαίου…!”

Με όλον τον σεβασμό στον Πρόεδρο Παπούλια, θα ήθελα να σχολιάσω την δήλωσή του ότι “η δολοφονία του παιδιού ήταν τραύμα στο κράτος δικαίου”.

Μα για να τραυματίσεις κάτι, πρέπει προηγουμένως αυτό να υπάρχει. Και κράτος δικαίου ΔΕΝ υπάρχει στην υπέροχη αλλά εντελώς μαλακισμένη χώρα μας. Ενδείξεις γι’ αυτό άφθονες. Ας αναφέρουμε μερικές:

• Χρωστάς στο κράτος; Αν δεν πληρώσεις σε καταστρέφει. Σου βάζει εξοντωτικά πρόστιμα και τόκους, δεν σου δίνει φορολογική ενημερότητα (που χωρίς αυτή παύεις να λειτουργείς αν είσαι επιχειρηματίας) και τέλος πάς και φυλακή! Σου χρωστά το κράτος; Δεν πειράζει! Κανείς δεν συγκινείται. Σε πληρώνει (αν σε πληρώσει) με τεράστια καθυστέρηση, δεν σου πληρώνει τόκους, κανένα κρατικό αυτί δεν ιδρώνει από τις εκκλήσεις σου για πληρωμή, καμία αποζημίωση για τη ζημιά που μπορείς να πάθεις από την καθυστέρηση!
• Σου χρωστάει το κράτος και ταυτόχρονα του χρωστάς; Κανένας συμψηφισμός. Εσύ πρέπει να πληρώσεις αμέσως. Αυτό δεν έχει καμία υποχρέωση. Χρωστάς ΦΠΑ στο δημόσιο ταμείο, αλλά ταυτόχνονα σου χρωστά το δημόσιο ΦΠΑ από απλήρωτα τιμολόγια. Εσύ πληρώνεις εντός της σύντομης προθεσμίας, αλλιώς βαρύτατα πρόστιμα και ποινές σε απειλούν. Το δημόσιο;  Καμμία υποχρέωση.
• Εχεις αντιδικία με το δημόσιο και πας στα δικαστήρια; Θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή σου. Αναβολή στην αναβολή, εμπόδια, παρατάσεις τεράστια τα έξοδα και ό,τι, γενικά, συμφέρει το δημόσιο. Εσύ έχεις δίκιο αλλά δεν σημαίνει πως θα το βρεις κιόλας!
• Σε σκοτώνει το δημόσιο, από χέρι υπαλλήλου του; Εισπράττει συλλυπητήρια η οικογένειά σου.  Τι,  θέλει κι αποζημίωση; Ας γελάσουμε!
• Από αμέλεια του κράτους και της αστυνομίας του,  σου καίνε/σπάνε/κλέβουν το μαγαζί σου το αυτοκίνητό σου ή το σπίτι σου.  Κανονικά θα έπρεπε να σε αποζημιώσει το κράτος γιατί από δική του αμέλεια ζημιώθηκες.  Πριτς!  Κάνεις εσύ μια μικροζημιά σε κρατική ιδιοκτησία: Θα στα πάρουν στο πολλαπλάσιο και γρήγορα!
• Πέραν από τις προφανείς, τέτοιου είδους, περιπτώσεις ανισότητας, υπάρχει και ο αυταρχικός τρόπος λειτουργίας όλου του δημόσιου τομέα, όπου ο πολίτης είναι υποχρεωμένος να ανέχεται αγόγγυστα την αναποτελεσματικότητα, τη βλακεία, την ατιμία, την τεμπελιά, τις ηλίθιες, επικίνδυνες ή καταστροφικές αποφάσεις της διοίκησης και των οργάνων της, χωρίς να έχει ΚΑΜΙΑ δυνατότητα προσφυγής για να βρει το δίκιο του. Καμιά ευθύνη από μέρους του κράτους!
• Οι κρατικοί υπάλληλοι, μαζί με τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, είναι παντελώς αυθαίρετοι και χωρίς να δίνουν, στην πράξη, λόγο για τον τρόπο που μεταχειρίζουνται τον πολίτη, για τον τρόπο που  νομοθετούν, για τις παραβάσεις των νόμων και του συντάγματος που οι ίδιοι εξακολουθητικά διαπράττουν. Ποιός πολιτικός ή κρατικός υπάλληλος έδωσε ποτέ λόγο για τις βλαπτικές για τον πολίτη αυθαιρεσίες ή παρανομίες που διέπραξε; Τους παρέχεται πλήρης και αλληλέγγυη προστασία από τις δίκαιες διεκδικήσεις του πολίτη. Το δίδυμο Πολιτικοί ηγέτες -κρατικοί υπάλληλοι, έχουν, στην πράξη, εγκαθιδρύσει την “κοινοβουλευτική δικτατορία” που καταταλαιπωρεί τον τόπο και τους πολίτες του.
• Η γραφειοκρατία είναι από τις πιο μεγάλες δοκιμασίες στις οποίες το κράτος υποβάλλει τον πολίτη. Μέσω της γραφεικρατίας, ο πολίτης είναι όμηρος και υποτελής και του τελευταίου κλητήρα που κρατά σφραγίδα.  Όλοι οι πολιτικοί καταριούνται τη γρφειοκρατία, αλλά κανείς απ’ αυτούς δεν κάνει το παραμικρό για την μείωσή της. Αντιθέτως, κάθε τόσο προστίθενται νέες διαδικασίες και νέα πιστοποιητικά σε όλες τις πράξεις της διοίηκησης.

Αυτό είναι το κράτος δικαίου Πρόεδρε; Αυτό δέχτηκε τραύμα; Μα τι να φοβηθεί από τραύματα ο πεθαμένος;