Το μουνί σέρνει καράβι…

Από τον Καλαμίτση έμαθα από πού προέκυψε η ρήση. ‘Ακουγα τον σταθμό στον οποίο εκπέμπει κάθε πρωί 6-8 (η αλήθεια είναι ότι πολύ ταλαιπωρούνται τα αυτιά μου γιατί ο σταθμός παρεμβάλλεται από κάποιον μουσικό σταθμό).

‘Ετσι, άκουσα ότι την εποχή που δεν είχε ακόμη σκαφτεί ο Ισθμός της Κορίνθου, για να περάσουν κάποια πλεούμενα από τον Σαρωνικό στον Κορινθιακό (ή τανάπαλιν), οι ναύτες έβγαζαν τα πλεούμενα στη στεριά και με κατρακύλια και σκοινιά τα έσερναν μέχρι τη θάλασσα. Εκεί, στη διαδρομή, υπήρχαν κάτι μπουρδελάκια με όμορφα κορίτσια, στα οποία έκαναν μιά στάση τα πληρώματα, για να ξαποστάσουν και να πάρουν και καμιά …ερωτική ανάσα!  ‘Ετσι λοιπόν, είχαν αυξημένη επιθυμία να βγάζουν τα σκαριά έξω και να τα σέρνουν, μιά και είχαν κίνητρο το μουνί που τους περίμενε…  Από κει βγήκε και το περίφημο ρητό, που, βέβαια, λειτουργεί θαυμάσια και στην εξελιγμένη του ερμηνεία, δηλαδή ότι καταφέρνει και τα πιο δύσκολα!

Απορίες ή διαφωνίες στον Καλαμίτση!