Τον Lemmy Kilmister ποτέ δεν τον είχα ακούσει όσο ζούσε. Ούτε καν ως όνομα, ούτε τη “μουσική” του. ‘Εχω μιά σφοδρή αντιπάθεια για ό,τι θεωρώ “ηχητική βία”. ‘Ηχοι άγριοι, ηλεκτρικές κιθάρες με παραμόρφωση, κρουστά με ισχυρό και “άναρθρο” ήχο μου προκαλούν σωματικά φαινόμενα (πόνο στο στομάχι, ένταση στους μύες, πονοκέφαλο, κ.α.). Ξαφνικά ανακαλύπτω ότι ένα πλήθος από συμπολίτες μας είναι “ροκάδες” και, κατά κάποιον τρόπο, οικτίρουν όλους εμάς που δεν συμπαθούμε αυτό το είδος. Δεν ξέρω από πού αντλούν την αγάπη τους για το rock, αλλά έχω την υποψία ότι πολλοί απ’ αυτούς απλώς δεν θέλουν να υστερήσουν σε κάτι που θεωρείται “νόρμα” κουλτούρας σε κάποιες ηλικιακές ομάδες τουλάχιστον.
Έχω ακούσει πολλούς να ισχυρίζονται “Εγώ είμαι ροκ” κι όταν τους ρώτησα τι σημαίνει αυτό δεν κατάφεραν να αρθρώσουν κάτι το καταληπτό!
Τα διάφορα “συγκροτήματα” ποτέ δεν τα συμπάθησα, ούτε την εποχή που ήμουν νέος. Όχι, ούτε τους Beatles, κι ας έγιναν “sirs”. Ούτε τους Rolling Stones συμπάθησα. Εύρισκα εξαιρετικά επαναληπτικά τα μοτίβα της μουσικής τους, τον ρυθμό τους ανιαρό και χωρίς φαντασία. Από τα 8 μου χρόνια είχα ερωτευτεί την κλασσική μουσική κι αυτός ο έρωτας διαρκεί. Λίγες άλλες μουσικές δημιουργίες αγάπησα. Μεταξύ αυτών τα παλιά ρεμπέτικα, τις δημιουργίες του Μαρκόπουλου (αδικημένος αυτός) έργα του Θεοδωράκη, του Χατζηδάκη, του Johnny Cash,του Frank Sinatra, του Angelo Branduardi, του Ennio Morricone και κάποια άλλα που δεν θυμάμαι να αναφέρω.
Δέχομαι, φυσικά, και σέβομαι τις προσωπικές επιλογές σε όλους τους χώρους της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αρκεί να μην υιοθετούνται γιατί “πρέπει”, γιατί επιβάλλονται από κάποια άγνωστη εξουσία ή μόδα (που είναι από μόνη της εξουσία) που σε θέλει “In” κι εσύ συμμορφώνεσαι. Είμαι σίγουρος ότι κανένας ροκάς που …σέβεται τον εαυτόν του δεν θα παραδεχτεί ότι δεν ήξερε και δεν θαύμαζε τον Lemmy. Κι ας μην είχε ακούσει ποτέ γι’ αυτόν!
Αν και δεν πιστεύω στις ευχές, σας εύχομαι το 2016 να είναι η καλλίτερη χρονιά που ζήσατε μέχρι τώρα.
🙂
Μουνί 
January 1, 2016 at 12:18 pm |
Το rock και αν δεν είναι “πρέπει”. Εμείς οι παλιοί έχουμε μετρηθεί με την πλειοψηφία των ψεύτικων και των “in”, χρόνια τώρα… Και ασ’ τους να λένε για Lemmy, μετά θάνατον. Στη ματιά των όσων τον άκουγαν στα γνωστά καταγώγια/υπόγες και δεν κόλωναν στο ξυλίκι μετά μουσικής και στο λειώσιμο, παίρνονται οι παρουσίες. Και δυστυχώς οι πολλές απουσίες τώρα που ο δανεικός χρόνος τελειώνει.
Καλή χρονιά!
ΥΓ> Πράγματι υποεκτιμημένος ο Μαρκόπουλος. Μουσικά μιλώντας πάντα…
January 10, 2016 at 11:24 am |
Δεν είμαι (ούτε ήμουν) σ’ αυτό το κλίμα και δεν μπορώ να νοιώσω τις συγκινήσεις. ‘Οντως δανεικός είναι ο χρόνος και δεν κάνει διακρίσεις… 🙂
January 8, 2016 at 6:48 pm |
Και’γω την εποχή που έπρεπε (εφηβεία) δεν άκουγα ροκ μουσική.
Την ανακάλυψα πολύ αργότερα και λάτρεψα αρκετά κομμάτια γιατί είχαν κάτι το ξεχωριστό για συγκεκριμένες ώρες, Γενικά δεν μπορώ ν’ακούω ένα είδος μουσικής όλη την ημέρα.Ανάλογα με την διάθεση μου είναι και οι επιλογές μου.Αλλά για μενα rock είναι και τρόπος ζωής που ταιριάζει σε άτομα που δεν συμβιβάζονται με τους κανόνες και τους νόμους των πολλών.
Εύχομαι και ελπίζω για μια δημιουργική,τυχερή και χαρούμενη χρονιά 🙂
January 10, 2016 at 11:31 am |
Εγώ, δυστυχώς, δεν κατάφερα ούτε απλώς να ανεχθώ τη rock μουσική, πολύ περισσότερο τα πιο σκληρά… Το βρίσκω κουσούρι, αφού τόσα εκατομμύρια το λάτρεψαν! Κι εγώ είμαι ασυμβίβαστος σε πολλά πεδία της ζωής μου, αλλά δεν βρίσκω ότι είμαι “ροκ” και δεν νομίζω ότι, εννοιολογικά, ο χαρακτηρισμός στέκει. Ο Ελληνικός όρος “ασυμβίβαστος” νομίζω είναι πιο επιτυχής. ‘Αλλωστε μπορείς να είσαι ασυμβίβαστος/η χωρίς υπερβολές και διάθεση να το επιδεικνύεις με κραυγαλέο και προκλητικό τρόπο (π.χ. φορώντας κουρέλια που συχνά είναι και πανάκριβα).
Καλή χρονιά σε όλα τα πεδία.
January 12, 2016 at 1:00 pm |
Ενα κείμενο πού αναλύει γιατί αυτή η μουσική είναι δύσκολο να κατανοηθή στήν Ελλάδα .
http://katotokerdos.blogspot.gr/2015/06/blog-post.html#more
January 16, 2016 at 1:40 pm |
Τα σχόλιά σου τα είχε βάλει στα spam, μάλλον επειδή περιέχουν URL. Θα διαβάσω τα κείμενα.
January 12, 2016 at 1:15 pm |
http://katotokerdos.blogspot.gr/2015/06/blog-post.html#more
Ένα κείμενο που αναλύει γιατί στην Ελλάδα δεν είναι κατανοητή αυτή ή μουσική.
January 12, 2016 at 2:08 pm |
http://katotokerdos.blogspot.gr/2015/06/blog-post.html#more
February 21, 2016 at 5:38 am |
Υπάρχει και το progressive rock κύριε διαχειριστή , και ένα καλό παράδειγμα του είδους που παντρεύει το rock με την κλασική μουσική ειναι το συγκρότημα RENAISSANCE με πολύ όμορφες μελωδίες και την εξαίσια φωνή της Annie Haslam
Προτείνω να ακούσετε το αριστούργημα τους κατ´ εμε
Scheherazade and other stories
February 23, 2016 at 1:21 am |
Σ’ ευχαριστώ. Θα το ψάξω. 🙂
March 16, 2016 at 4:39 pm |
Ο καθένας με τις μουσικές προτιμήσεις του δείχνει τα έσω του. Σοφτ ροκ, χαρντ ροκ, σκέτο ή με ολίγη ροκ, χέβυ μέταλ, χεβώτερο ή λαϊτώτερο μέταλ και ό,τι άλλο επιθυμεί είναι ο καθρέφτης του πολιτισμού του.
Αυτό όμως που με εντυπωσίασε, Ηλιότυπον, είναι η ευχή σου: “[…] σας εύχομαι το 2016 να είναι η καλλίτερη χρονιά που ζήσατε μέχρι τώρα”. Εντελώς εξωπραγματική, εκτός βεβαίως και πρόκειται για βρέφη γεννηθέντα εντός του 2016. Εννιά μήνες μέσα στον αμνιακό, ε, δεν είναι καλλίτερα φέτος, ελεύθερα και βοώντα και σκούζοντα και τυραννώντα τους ασυλλόγιστους που απεφάσισαν να τεκνοποιήσουν τώρα;
Κατά τα άλλα, κάθε πέρυσι και καλλίτερα, και πολύ φοβούμαι ότι αυτός ο αφορισμός θα ισχύη έως τουλάχιστον το 2070 – σύμφωνα με τους πλέον ευοίωνους υπολογισμούς βεβαίως.
Ας έχουμε υγεία, τα άλλα… βράσε όρυζαν στο… αριστερό μάτι.
March 21, 2016 at 9:10 pm |
‘Ετσι είναι. Ο καθένας με τις μουσικές του προτιμήσεις. Η ευχή μου όντως ήταν εξωπραγματική, αλλά μ’ αρέσει πότε-πότε να ονειρεύομαι με ανοιχτά τα μάτια, αν και ιδιατέρως ρεαλιστής στην καθημερινότητα. Δεν ξέρω αν θα υπάρχει Ελλάδα με τη σημερινή έννοια το 2070. ‘Ισως η χώρα θα έχει έχει αλλάξει πληθυσμιακή σύνθεση, ίσως να έχει περάσει από τη μία θεοκρατία στη χειρότερη (ισλάμ). ‘Ισως να έχει γίνει προτεκτοράτο κάποιας υπερδύναμης με δικτατορία και με παγόσμια δικτατορική διακυβέρνηση που θα έχει γίνει φανερή η επικυριαρχία των σημερινών κρυφών κυβερνητών του κόσμου. Δυστυχώς πολλές από τις προβλέψεις μου, από την εποχή της μεταπολίτευσης, έχουν επαληθευτεί και εύχομαι να έχω κάνει μεγάλο λάθος…
March 22, 2016 at 2:55 pm |
Μπα, μην ελπίζης, δεν έχει κάνει λάθος. Δυστυχώς. Προσωπικώς, όσον αφορά στην πληθυσμιακή ελάττωσή μας έχω ορίσει ως όριο τις δέκα γενεές, όσον δε αφορά στην εξαφανισή μας από την ιστορία του μέλλοντος ως λαού τις είκοσι.
Τώρα, ως προς το αν υπάρχη Ελλάδα με την σημερινή έννοια το 2070: Ως χώρα βεβαίως και θα υπάρχη εφ’ όσον υπάρχει πλανήτης γη. Ως κρατική οντότητα, και νομίζω ότι αυτό είναι που εννοείς, ελπίζω να μην υπάρχη.
Να το θέσω αλλοιώς: Αν το 2070 υφίσταται ακόμη η σημερινή κρατική οντότητα με τις αυτές δομές και νοοτροπία, τότε δεν αξίζει η συνέχισις της υπάρξεως αυτού του λαού.
Στο κάτω-κάτω της γραφής θα μείνουν αιωνίως αυτά που οι πρώτοι κάτοικοι αυτού του ιερού τόπου είπαν και έπραξαν. Ε, ας μη διαιωνίζωνται εκ παραλλήλου αυτά που οι υποτιθέμενοι απόγονοί τους λέγουν και πράττουν, και τα οποία μόνο ντροπή θα προκαλούσαν σ’ εκείνους.
Δεν εξιδανικεύω εκείνους, αλλά με όποια μορφή πολιτεύμετος ένα ήταν βέβαιο: Αγαπούσαν και τιμούσαν την πατρίδα τους και δεν ξεπουλούσαν ιερά και όσια τοις πλειοδοτούσι.